Mandatory Profile (Zorunlu Profil) Nedir? Nasıl Yapılandırılır?

Roaming Profile kullanımı, özellikle Domain ortamlarında kullanıcı deneyimini yönetmek için kritik bir noktada duruyor. Ancak standart Roaming Profile, her oturum açma ve kapatma sürecinde profili File Server’dan indirip geri yüklediği için bazı senaryolarda büyük dezavantajlara yol açabiliyor. Kullanıcıların kişisel ayarlarını ve dosyalarını kaydetmesini engellemek ya da her oturumda tutarlı bir çalışma ortamı sunmak isteyen sistemlerde, Mandatory Profile devreye giriyor.

Mandatory Profile, standart Roaming Profile’ın tersine, kullanıcıların profillerine kalıcı değişiklikler yapmasına izin vermeyen, her oturum açmada sıfırdan yüklenen bir yapı sunuyor. Windows oturum açtığında, Mandatory Profile’ı belirlenen dizinden alıyor, geçici olarak oturum açan kullanıcıya sunuyor ve oturum kapatıldığında yapılan değişiklikleri otomatik olarak siliyor. Bu süreç, File Server üzerindeki sabit bir Profile Template’in, her seferinde yeniden dağıtılmasını sağlıyor. Eğitim kurumlarındaki merkezi yönetilen öğrenci bilgisayarları, Kiosk sistemleri, çağrı merkezleri ve resepsiyon bilgisayarı, laboratuvar PC’leri, sınav salonu makineleri, üretim hattı terminalleri gibi tek kullanıcıya ait olmayan paylaşılan iş istasyonları gibi kullanıcıların her oturumda aynı ayarlarla çalışması gereken sistemlerde Mandatory Profile kaçınılmaz bir çözüm haline geliyor.

Standart bir Roaming Profile ile karşılaştırıldığında, Mandatory Profile farklı bir davranış sergiliyor. Kullanıcı oturum açtığında, sistem NTUSER.DAT yerine NTUSER.MAN dosyasını kullanarak Registry Hive yüklemesini gerçekleştiriyor. Bu dosya, kullanıcı ayarlarının kalıcı olarak değişmesini engelleyen bir Read-Only Registry Hive görevi görüyor. Yani, bir kullanıcı duvar kağıdını değiştirse, masaüstüne kısayollar eklese ya da belirli bir yazılımda özelleştirilmiş ayarlar yapsa bile, oturumu kapattığında tüm bu değişiklikler kayboluyor ve bir sonraki oturumda aynı temiz profil yeniden yükleniyor.

Registry Hive, Windows Registry’nin en üst seviyedeki Root Key'lerinden biridir ve belirli bir yapılandırma kümesini içeren bir veritabanı bölümüdür. Registry Hive, Windows’un sistem yapılandırmalarını, donanım bilgilerini, kullanıcı profillerini ve yazılım ayarlarını sakladığı hiyerarşik bir veri yapısıdır. Her Registry Hive, belirli bir Registry File ile ilişkilidir ve sistem başlatıldığında diskten okunarak RAM'e yüklenir. Windows, sistem çalıştığı sürece Registry Hive içindeki verileri kullanır ve değişiklikleri yönetir. Sistem kapatıldığında ya da oturum kapatıldığında, değişiklikler ilgili Registry File’a yazılır.

Sistemin bu şekilde çalışmasının ardındaki temel mantık, profillerin File Server’dan çekildiği anın hemen ardından Local Cache üzerinde geçici bir oturum profili yaratılmasıdır. Ancak, Mandatory Profile, Local Profile’ın aksine User Profile Disk veya Profile Caching gibi mekanizmaları kullanmaz. Bunun yerine her oturum açılışında .MAN dosyası içeriği doğrudan yüklenir ve kullanılır. Group Policy ile birleştiğinde, Folder Redirection, Roaming Profile Quota Management ve Loopback Processing gibi mekanizmalarla daha kapsamlı bir merkezi yönetim sağlanabilir.

Bir Mandatory Profile oluşturma süreci, öncelikle bir standart kullanıcı profili oluşturmayı ve bu profili özelleştirerek NTUSER.DAT dosyasını NTUSER.MAN olarak değiştirmeyi gerektiriyor. Bu dosyanın yalnızca Read-Only olarak erişilebilir olması gerekiyor, aksi takdirde sistem Mandatory Profile’ı bir Temporary Profile gibi algılayabilir ve yüklemeyebilir. Profil dizini File Server üzerinde paylaştırıldığında, kullanıcıların erişim izinleri de hassas şekilde yapılandırılmalı. Özellikle Access-Based Enumeration ve Security Filtering gibi mekanizmalar kullanılarak, her kullanıcı yalnızca kendisine atanmış Mandatory Profile dizinini okuyabilmelidir.

Özellikle Windows Server tarafında, Group Policy üzerinden Mandatory Profile’ın atandığı durumlarda, profillerin File Server üzerindeki Universal Naming Conven (UNC) Path doğrulamalarının düzgün yapılması gerekiyor. Kullanıcıların, Profile Path’e erişiminin kesilmesi veya paylaşılan dizinin yanlış izinlerle yapılandırılması, Temporary Profile yüklenmesine neden olabilir. Bunun sonucunda, her oturum açılışında istem dışı bir Local Profile yaratılır ve kullanıcı her seferinde varsayılan bir profil ile başlar. Bu da Mandatory Profile’ın sağladığı yönetim avantajlarını ortadan kaldırır.

Mandatory Profile, sistem kaynaklarının korunması ve performansın artırılması açısından büyük bir avantaj sağlıyor. Özellikle çok sayıda kullanıcının tek bir sistem üzerinden çalıştığı senaryolarda, her seferinde sıfırdan yüklenen bir Profile kullanmak, hem Logon Time’ı optimize eder hem de File Server üzerindeki gereksiz büyümeleri önler. Ancak, kullanıcı deneyimi açısından bazı sınırlamaları da beraberinde getiriyor. Kullanıcıların kalıcı değişiklik yapamaması, belirli uygulamalarda User Settings gerektiren işlemler için sorun yaratabilir. Özellikle AppData Roaming, User Certificates, Custom Application Settings gibi dosya ve konumlara yazma yetkisi gerektiğinde, Mandatory Profile kullanımı bazı senaryolarda dikkatle değerlendirilmelidir.

Bütün bu teknik detaylar, Mandatory Profile’ın kullanımını belirli bir senaryoya göre planlamanın ne kadar önemli olduğunu gösteriyor. Eğer yanlış yapılandırılırsa, beklenen yönetim kolaylığından çok daha fazla sorun yaratabilir. Ama doğru tasarlanıp; GPO, Security Permissions ve Folder Redirection gibi mekanizmalarla desteklendiğinde, sistemin sürdürülebilirliği ve yönetilebilirliği açısından büyük bir fark yaratabilir.

1- Mandatory Profile yapılandırılacak kullanıcı için daha önceden Roaming Profile yapılandırılmış olması şart olduğunu söylemiştim. Buna bağlı olarak; daha önceden Roaming Profile için oluşturduğum paylaşım klasörüne girip, User5 için oluşturduğum Roaming Profile kullanıcı klasörüne giriş yapıyorum.

1.1- Burada bir sorunla karşı karşıyayız. Sorun, Administrator bile olsanız, Roaming Profile kullanıcı klasörüne giriş yapamaya yetkiniz olmadığıdır. Continue butonuna tıklasanız bile, gerekli izniniz olmadığı uyarısı ile karşılaşırsınız.

Mandatory Profile klasörüne doğrudan erişim sağlanamamasının sebebi, bu yapının sadece oturum başlangıcında sistem tarafından kopyalanmak üzere tasarlanmış olmasıdır. Kullanıcı profili bu dizinden birebir alınır, ancak klasörün kendisine manuel erişim, NTFS güvenlik modeli tarafından kısıtlanır. Profil klasörü genellikle sistem ya da kullanıcı SID’sine ait olur ve Access Control List (ACL) üzerinde erişim hakkı açıkça tanımlı değilse, Administrator hesabı dahil olmak üzere erişim isteği reddedilir.



Continue butonuna tıklanması, sistem tarafından sahipliği alma girişimi gibi algılanır; ancak sahiplik farklı bir SID’ye ait olduğu sürece bu işlem yetersiz kalır. Sonrasında görülen uyarı ekranı da bu sınırlamanın net bir sonucudur. Mandatory Profile mantığında klasör sadece oturum sırasında geçici olarak kullanılmak üzere açılır, bunun dışında doğrudan müdahaleye kapalı tutulur. Bu yapılandırma, profil bütünlüğünü korumak ve her kullanıcıya aynı sabit profil deneyimini sunmak için uygulanır.

Klasör Sahipliği ve Yetkilendirme işlemleri-1

Mandatory Profile oluşturulurken, kullanıcı profil klasörünün içinde yer alan bazı dosyalara doğrudan erişmek ya da müdahale etmek istediğinde yetki problemleriyle karşılaşman kaçınılmaz. Çünkü bu klasörlerin varsayılan sahipliği, ilgili kullanıcıya ait oluyor ve bu da Administrator hesabıyla bile işlem yapmanı engelleyebiliyor.

Bu yüzden ilk yapılması gereken şey, hedeflediğimiz yapılandırmaları sorunsuzca gerçekleştirebilmek adına klasörün sahipliğini geçici olarak Administrator hesabına devretmek. Ardından NTFS izinlerini yeniden düzenleyerek gerekli erişim haklarını tanımlamak gerekiyor.

Bu işlem, profili hazırlama sürecinde seni engelleyen tüm kısıtları ortadan kaldırır. Böylece klasör içinde yapılacak işlemler ister dosya kopyalama, ister yeniden adlandırma, ister içerik düzenleme olsun sorunsuzca tamamlanabilir.

2- Bu yetki sorununu aşmak için yapmanız gereken şey; hedeflediğimiz yapılandırmayı yapana kadar, Administrator kullanıcısına geçici olarak olarak klasör sahipliğini ve NTFS izinleri için gerekli yapılandırmaları yapmak olacaktır. Bunun için;

2.1- Roaming Profile kullanıcı klasörü üzerinde sağ tıklayarak Properties seçeneğini seçiyorum.



2.2- Açılan Properties penceresindeki Security sekmesi üzerinde Advanced butonuna tıklıyorum.



2.3- Bu alanda öncelikle Administrator kullanıcısına klasör sahipliğini atayacağız. Bunun için Owner bölümünde Change bağlantısına tıklıyorum.



2.4- Administrator kullanıcısını seçip, OK butonuna tıklıyorum.



2.5- Klasör sahipliğini Administrator kullanıcısına atadıktan sonra, üst dizindeki klasör dahipliğinin alt dizindekilere de uygulanması için Replace owner on subcontainers and object seçeneğini seçiyor, OK butonuna basıyorum.



2.6- Klasör sahipliğinin alt dizindekilere de uygulanması işlemini bitirip OK butonuna bastıktan sonra karşıma, belirttiğimiz dizine erişim için Read (okuma) hakkına sahip olmadığımızı, dizine erişim izinleri için Full Control iznine sahip olmak isteyip istemediğimizi soran soruya da YES butonuna tıklayarak onaylıyorum.



2.7- Bu işlemi tamamladıktan sonra, klasör izinlerini görebilmemiz için klasör izinleri pencresini kapatıp tekrar açmamız gerekmektedir. Çıkan bilgilendirmeye OK butonuna tıklayarak kapatıyorum.



2.8- Klasör izinleri pencresini tekrar açtığımda, Administrator kullanıcısına atanan Full Control iznini görüntüleyebiliyorum. Burada yapmak istediğim bir diğer çok önemli işlem ise, klasör sahipliğini alt dizindeki klasörlere de uyguladığım gibi aynen burada da Replace all child object permission entiries with inheritible permission entires from this object seçeğini seçerek, Administrator kullanıcısının sahip olduğu Full Control izninin alt dizindeki klasörler için de geçerli olmasını sağlıyorum.

2.8.1- Bu işlemi yapmazsanız, kullanıcı profili veri tabanı (NTUSER.DAT) üzerinde gerçekleştirmek istediğimiz yapılandırma için izniniz olmadığı uyarısı ile karşılaşırsınız.



2.9- Replace all child object permission entiries with inheritible permission entires from this object seçeğini seçerek, Full Control izninin alt dizindeki klasörler için de geçerli olacağı uyarısına YES butonuna basarak onay veriyorum.



2.10- ACL (Access Control List) üzerinde Administrator kullanıcısını ve sahip olduğu Full Control izinini görüyorum. 

Kullanıcı Profili Veri Tabanı (NTUSER.DAT) Yapılandırma Ayarları

3- Gerekli izin atama işlemi yapıldıktan sonra, Mandatory Profile yapılandırılacak kullanıcı profiline giriş yapıyorum. Burada NTUSER.DAT isminde bir kullanıcı profili veri tabanı bulunuyor.
View menüsünden show/hide bölümünden Hidden items seçeneğini seçtiğimizde, kullanıcı profili veri tabanı (NTUSER.DAT) görünür durumda olacaktır.





4- NTUSER.DAT profil veri tabanını yeniden adlandırarak .DAT uzantısını .MAN uzantısına çeviriyorum. .DAT, (R/W) özelliğine; .MAN ise sadece (R) özelliğine sahiptir. Bu özelliği sayesinde de, profilde yapılan değişikliker profil veri tabanına yazılmayacaktır ki zaten istenen de budur.

NTUSER.DAT dosyasının uzantısını .MAN olarak değiştirmek, profilin çalışma şeklini doğrudan etkiler. Normalde Roaming Profile yapısında kullanıcı oturum açtığında, NTUSER.DAT dosyası kullanıcıya özgü olarak oturum süresince hem okunur hem de yazılabilir durumdadır. Yani kullanıcı, oturum açıkken profil üzerinde değişiklik yapabilir ve bu değişiklikler oturum kapatıldığında sunucuya senkronize edilir. Bu davranış klasik .DAT uzantısıyla çalışan bir profilin varsayılan halidir.

Ama amaç eğer bu profili salt okunur hale getirmekse, ki Mandatory Profile senaryosunda tam olarak istenen budur, o zaman NTUSER.DAT dosyasının uzantısını .MAN olarak değiştirmemiz gerekir. Çünkü Windows, oturum açarken bu dosya adını kontrol eder ve NTUSER.MAN dosyasıyla karşılaştığında profili, Read-Only olarak işler. Böylece oturum açıkken kullanıcı masaüstü, ayarlar veya Registry düzeyinde ne değiştirirse değiştirsin, oturumu kapattığında hiçbir şey profile yazılmaz. Kullanıcının yaptığı değişiklikler sadece o oturuma özgü kalır ve bir sonraki oturum açılışında aynı şablonla sıfırdan başlar.

Bu mekanizma özellikle sabit yapılandırma gerektiren ortamlar için oldukça kullanışlıdır. Kullanıcı profiline yapılan tüm değişikliklerin oturum sonunda otomatik olarak silinmesini sağlar. Ayrıca profilin bozulması, şişmesi veya gereksiz verilerle dolması gibi durumların da önüne geçilmiş olur.

Yani .DAT, oturum süresince Read/Write davranışı sunarken .MAN, sadece Read davranışı gösterir. Windows da bu ayrımı uzantıya bakarak yapar. Baştan beri profilin salt okunur çalışmasını hedefliyorsan, dosya adını değiştirmen yeterlidir.



4.1- Dosya uzantı değişikliği, doysanın kullanılamaz olabileceği yönündeki uyarıya YES butonuna basarak devam etmek istediğime onay veriyorum.

Klasör Sahipliği ve Yetkilendirme işlemleri-2

Yapılandırma sırasında klasörün sahipliğini geçici olarak Administrator hesabına devretmiştik çünkü profil klasörü üzerinde bazı manuel düzenlemeler yapmamız gerekiyordu. Ancak o işlemler tamamlandıysa, artık klasörün gerçek sahibi kim olacaksa, sahipliği ona geri vermek gerekiyor. Çünkü kullanıcı oturum açtığında profilin düzgün şekilde yüklenebilmesi için klasör sahibinin o kullanıcı olması bekleniyor.

Eğer bu adım atlanırsa, profil sunucu üzerinden yüklense bile bazı ayarların devreye girmemesi, hatta profilin hiç yüklenmemesi gibi saçma sapan durumlarla karşılaşabilirsin. İşin aslı, Windows profil klasörü üzerindeki Owner bilgisini sadece NTFS izinleri ile değil, oturum seviyesinde de değerlendiriyor.

O yüzden ilk başta yaptığın sahipliği alma işlemini şimdi tersine çeviriyorsun. Yani Administrator olarak üstlendiğin Owner rolünü, şimdi yapılandırmayı teslim edeceğin kullanıcıya devrediyorum. Böylece hem profil senkronizasyonu hem de oturum açılışındaki davranışlar olması gerektiği gibi çalışmaya devam eder.

Buradan sonra artık her şey yerli yerine oturmuş olacak.

5- Bunun için Owner yazan bölümdeki Change bağlantısına tıklıyorum.



5.1- Mandatory Profile yapılandırılacak olan User5 kullanıcısını seçip, OK butonuna basıyorum.



5.2- Klasör sahipliği, Mandatory Profile yapılandırılacak kullanıcı için değiştikten sonra, klasör sahipliğinin alt klasörlere de uygulanması için Replace owner on subcontainers and objects seçeneğine tıklıyorum ki alt alt klasörlerdeki sahiplik de User5 kullanıcısına geri verilsin.

Replace owner on subcontainers and objects seçeneği, seçili klasörün sahipliğini tüm alt klasörler ve dosyalara zorla uygular. Varsayılan olarak, bir nesne oluşturulduğunda sahipliği onu oluşturan kullanıcıya aittir. Ancak, bu seçenek etkinleştirildiğinde, belirtilen Owner bilgisi yalnızca ana klasöre değil, içindeki tüm alt nesnelere de uygulanır.

Bu işlem yapıldığında:

✅ Alt klasör ve dosyalarda bulunan özel sahiplik ayarları silinir.

✅ Üst klasörün sahibi, tüm alt nesnelerde zorunlu olarak atanır.

✅ Önceden atanmış özel sahiplikler geri alınamaz, manuel olarak değiştirilmedikçe tüm alt nesneler üst klasörle aynı sahiplik bilgisine sahip olur.

Özellikle NTFS File System veya Active Directory ortamlarında, sahipliği belirli bir yönetici hesabına geçirmek ve yetkisiz kullanıcıların sahip olduğu dosyaları yönetmek için kullanılır. Yanlış kullanıldığında, kritik sistem dosyalarının veya kullanıcı verilerinin sahipliği değişerek erişim sorunlarına neden olabilir.



5.3- Tekrar User5 kullanıcı profil klasörüne sağ tıklayarak Properties seçeneğini seçiyorum.



5.4- Kullanıcı özellikleri Security sekmesinda Advanced butonuna tıklıyor, Advanced Security Settings pencresini tekrar açıyorum. Permission entries alanında User5 kullanıcısını eklemek ve klasör izni atamak için Add butonuna tıklıyorum.



5.5- Principal: bölümünde Select a principle link'ini tıklıyorum.



5.6- User5 kullanıcısını seçip, OK butonuna basıyorum.



5.7- Sadece Read hakkı veriyorum.



5.8- Kullanıcıyı seçip, Replace all child object permission entiries with inheritible permission entires from this object seçeğini seçerek, User5 kullanıcısının sahip olduğu Read izninin alt dizindeki klasörler için de geçerli olmasını sağlıyorum.

Replace all child object permission entries with inheritable permission entries from this object seçeneği, bir üst nesnenin (Parent Object) tüm izinlerini alt nesnelere (Child Object) zorla uygular ve alt nesnelerdeki özel izinleri siler.

Windows’ta her dosya, klasör veya Active Directory nesnesi bir erişim listesi Access Control List (ACL) içerir. Bu liste, hangi kullanıcı veya grubun hangi yetkilere sahip olduğunu belirler. Normalde, bir nesne ya üst nesnesinden gelen izinleri miras alır (Inherited Permission) ya da kendisine özel atanan izinleri taşır (Explicit Permission).

Bu seçenek aktif edildiğinde:

✅ Tüm alt nesnelerdeki özel izinler tamamen silinir.

✅ Üst nesnede tanımlı olan izinler zorla tüm alt nesnelere uygulanır.

✅ Alt nesneler artık sadece üst nesneden gelen izinleri kullanır.

Örneğin, bir dosya sunucusunda D:\Paylasim klasörüne bu seçeneği uygularsan, alt klasörlerde özel olarak atanmış tüm izinler silinir ve D:\Paylasim klasörünün izinleri tüm alt klasörlere kopyalanır. Active Directory’de bir Organizational Unit (OU) için uygularsan, altındaki tüm kullanıcı, grup ve bilgisayar nesneleri, üst OU’nun izinlerini alır ve önceden atanmış özel yetkilendirmeler kaybolur.



5.9- Kullanıcının üst dizindeki izinlerinin alt dizinlere de uygulanacağını ve devam etmek isteyip istemediğimiz yönündeki soruya YES butonuna basarak devam ediyorum.



5.10- Kullanıcı özellikleri Security (NTFS) sekmesinda User5 kullanıcısının sahip olduğu Read iznini görüntülüyorum.


 

6- En önemli adımlardan birisi de, Kullanıcı profil klasörünün paylaşıma açılması ve yine sadece User5 kullanıcısına Read (okuma) hakkı olacak şekilde network erişimi için izin ataması yapmaktır. Bunun için, Kullanıcı özellikleri Sharing sekmesindaki Share this folder seçeneğini seçip, Kullanıcı profil klasörünü paylaşıma açıyor, aynı zamanda da ilgili alanları alanların aktif olmasını sağlıyorum. Sonrasında da Permissions butonuna tıklıyorum.



6.1- Varsayılan olarak gelen Everyone kullanıcı grubunu Remove butonuna tıklayarak kaldırıyorum.



6.2- Everyone kullanıcı grubunu kaldırdıktan sona bu sefer, Add... butonuna tıklayarak User5 kullanıcsını ekliyorum.



6.3- User5 kullanıcsın seçip, OK butonuna tıklıyorum.



6.4- User5 kullanıcsını ekledikten sonra, kullanıcımın sadece Read hakkına sahip olduğundan emin oluyor, OK butonuna tıklıyorum.



6.5- Kullanıcı profil klasörü paylaşıma açıldı.

Mandatory Profile Yapılandırması Test Aşaması

Mandatory Profile Yapılandırma işlemlerimizi tamamladıktan sonra sıra, yapılandırma ayarlarımızı test etme işlemine geldi.

7- User5 kullanıcsı ile PC10 Hostname'li bilgisayara oturum açıyorum.



7.1- Profilde bir takım değişiklikler yapıyorum.



7.2- Yapılan değişiklikerin kullanıcı profil veri tabanına kaydedilip kaydedilmeceğini test etmek için Sign out oluyorum.



7.3- User5 kullanıcsı ile oturum açıyorum.



8- Oturum açtığınızda profilde hiçbir değişiklik yapılmadığını, Sign out olmadan önce yaptığınız değişkliklerin hiçbirisinin uygulanmadığını göreceksiniz.

Mandatory Profile'lar, kullanıcının her oturum açtığında temiz ve tutarlı bir ortamla karşılaşmasını sağlayan, merkezi olarak yönetilen bir yapı sunar. Klasik Roaming Profile'ların aksine, yapılan değişiklikler oturum sonunda kalıcı hale gelmez. Bu, özellikle paylaşılan bilgisayar ortamlarında tutarsızlıkları önlemek ve yönetim sürecini daha öngörülebilir hale getirmek için büyük bir avantaj sağlar.

Sistemin temel çalışma mantığı, her oturum açılışında belirlenmiş bir şablonun kullanılmasıdır. Kullanıcı ne yaparsa yapsın, oturumu kapattığında tüm değişiklikler sıfırlanır ve bir sonraki girişte yeniden aynı yapı yüklenir. Bunun sonucu olarak, yönetimsel açıdan daha güvenli bir yapı elde edilirken, istem dışı değişikliklerin ya da profillerin zamanla bozulmasının önüne geçilmiş olur.

Özellikle Kiosk, laboratuvar ya da ortak kullanım alanlarındaki cihazlarda bu model büyük bir kolaylık sunar. Kullanıcılar kendi özelleştirmelerini kaydedemediği için, sistemin stabilitesi korunur ve olası performans sorunlarının önüne geçilir. Üstelik, merkezi bir noktadan yönetildiği için, her kullanıcı için ayrı ayrı profil sorunlarıyla uğraşma ihtiyacı ortadan kalkar.

Birden fazla cihazda tutarlılık sağlamak ve profil bozulmalarına karşı dayanıklı bir yapı oluşturmak isteyenler için Mandatory Profile'lar oldukça güçlü bir alternatiftir. Yapının doğru şekilde uygulanması, kullanıcı deneyimini belirli bir standarda oturturken, gereksiz veri birikimini ve senkronizasyon problemlerini de minimize eder.

Faydalı olması dileğiyle...